W świetlicy nowohuckigo liceum nr XII (os. Słoneczne) już od prawie dwóch lat, Jerzy Ochoński grający na klarnecie, później na saksofonie tenorowym, z chłopakami Zygmuntem Schornsteinem, Andrzejem Kunz'em, Witkiem Robotyckim, moim udziałem i innymi, grał dixieland. Jazz był pasją Jurka Ochońskiego i jego marzeniem był klasyczny skład: trąbka, puzon, klarnet + sekcja rytmiczna. Były próby, występy, także, mnóstwo śmiechu. Trzeba powiedzieć, że granie szło coraz lepiej, aż nadszedł przełomowy rok 1960.
        W tym czasie w Krakowie Janusz Gajec (guit. Voc.), Jerzy Świerczek (p), marzyli o stworzeniu zespołu rockowego (big beatowego, jak wówczas mówiono). Brakowało im instrumentalisty-solisty. Zaprosili Jurka Ochońskiego, namawiali na nową muzykę. Wreszcie zaczęli wspólne próby, po pewnym czasie zaczęli pojawiać się inni: Zdzisław Zięciak (b), Jan Kowalczyk (bg), Lesław Trojanowski (lg), obdarzona świetnym głosem Wiesława Bator. Powoli ta sama muzyka zaczęła pojawiać się w świetlicy macierzystego liceum. Tam już na gitarze udzielał się Zygmunt Schornstein, po pewnym czasie ja zacząłem opanowywać perkusję . Jurek Ochoński nic nie mówiąc udzielał domowych wskazówek gry na gitarze Piotrowi Pałamarowi. Szło coraz lepiej, skład coraz częściej zaczął pokazywać się "na mieście".
        Mniej więcej wiosną 1961 roku zaczął pojawiać się wokół zespołu tajemniczy menedżer (student - Jan Grudziński), który wreszcie zaoferował współpracę(opieka, organizacja, załatwianie grań itp.). Miał pomysły i więcej czasu. Wkrótce obaj z Jurkiem Ochońskim udali się do klubu sportowego "Wisła" w Krakowie na rozmowę. Po "krakowskim targu" ustalono:

        - klub zapewni mikrofony, wzmacniacze do gitar, całe nagłośnienie, udostępni salę na próby zespołu, ubierze chłopaków w jednolite stroje,
        - zespół będzie grał bezpłatnie określoną ilość wieczorków w Sali klubowej, a na koszulkach będzie nosił symbol klubowy, czyli białą gwiazdę.
        Jurek Ochoński (kurtuazyjnie z menedżerem) ustalił skład zespołu i tak do krawieckiej przymiarki w Spółdzielni im. Dąbrowskiego przy ul. Wiślnej poszli: Andrzej Kunz (p), Lesław Trojanowski (lg), Zygmunt Schornstein (g), Piotr Pałamar (bg), Wacław Kraszewski (dr) i leader Jerzy Ochoński (ts). Tym samym Jurek Ochoński powołał do życia zespół Biała Gwiazda.
        W niedługim czasie otrzymaliśmy uszyte na miarę: czarne spodnie + koszula w kolorze złotym z czarnymi mankietami i czarnym kołnierzykiem, Jurek Ochoński (leader) barwy koszuli odwrotnie, czarna koszula ze złotymi mankietami i złotym kołnierzykiem przez co najwyraźniej na jego koszuli widoczna była wyhaftowana na lewej piersi biała gwiazda z łukowato wyhaftowaną powyżej nazwą (patrz zdjęcia).
         Tak wyglądał i taki był niemal do końca istnienia skład pierwszego w historii Nowej Huty zespołu big-beatowego, zespołu   Biała Gwiazda .

Bowiem tylko jedna zasadnicza zmiana, jaka się wydarzyła, miała miejsce w lipcu 1963 roku. Kiedy wyjechałem na stałe do Szczecina, miejsce za perkusją zajął Mietek Spyrczyński.
W czasie działania zespołu w latach 1961-1963 z zespołem współpracowali znakomici wokaliści : Wiesława Bator, Elżbieta Żakowicz, Włodzimierz Gurgul

        Zaczynały się intensywne próby w sali kawiarnianej "Wisły" oraz młodzieżowe wieczorki taneczne. W Nowej Hucie zespół grywał przede wszystkim w klubie "Violinka" (inaczej "Jedynka") na osiedlu Młodości 1, gdzie zyskauje ogromną popularność W następnym roku występuje tam na zmianę z "Ametystami" . Regularny, prawie półroczny cykl zabaw młodzieżowych organizuje "Biała Gwiazda" w Sali Zespołu Pieśni i Tańca przy ZDK na os. Górali, sali która mogła pomieścić ok. 400 osób. Tam podejmuje inicjatywę "otwartego mikrofonu" polegającą na tym, że każdy mógł w trakcie zabawy, zgłosić się i z towarzyszeniem zespołu odśpiewać (a czasem tylko "wykonać") swoją piosenkę. Chętnych oczywiście nie brakowało.
         Zrozumiałe, że niektórzy "wykonawcy" zyskiwali aplauz, a inni wzbudzali powszechną wesołość. Zapraszano zespół do grania na wieczorkach tanecznych w bardzo wielu liceach Krakowa.
        Na fali popularności zespół "obsługiwał" imprezy w Domu Kultury przy ul. Krowoderskiej, w bronowickim klubie "Pinokio" czy Kawiarni "Olimpijka" (w dziś już nie istniejącym budynku). Wreszcie na specjalne zaproszenie wystąpił również w Łodzi, w studenckim Klubie "Pod siódemkami" przy ul. Piotrkowskiej 77.
        Oczywiste, że idol całej ówczesnej młodzieży, Elvis musiał znaleźć swoje odbicie w repertuarze zespołu, w postaci instrumentalnego wykonania kilku jego głośnych rock and rolli. Oprócz tego szereg evergreen'ów jak "Charmaine" czy "Perfidia" i inne. Obowiązkowe były aktualnie pojawiające się przeboje jak "Speedy Gonsalez" Pat Boone'a czy "Let's Twist Again" Chubby Checkera. Ale ambicje Jurka Ochońskiego sięgały dalej, dlatego przygotowywał aranże "beatowe" nawet takich piosenek jak słynny "Starzyk" Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk" (naprawdę wzbudzało uznanie).
    Potrzeba takich własnych pomysłów, staranniejszych aranżacji i lepszego wykonania wynikała również z przygotowań do zapowiedzianego, kilkuetapowego Konkursu Zespołów Big-Beatowych Krakowa. Należało wykonać coś, co będzie wyraźnym własnym akcentem. Oprócz wspomnianego "Starzyka", była tym również słynna "Tequila", której wykonanie ze zmiennym rytmem, tempem i niemal choreograficznymi elementami, zawsze wzbudzalo wybuch entuzjazmu.
         Dużym sukcesem zespołu był występ w Barbakanie (wśród innych zespołów) na Juwenaliach w 1963 roku (patrz zdjęcia).
Wczesną jesienią tego roku zespół zakończył swoją działalność. Część muzyków podjęła studia, inni rozwijali swój kunszt wykonawczy w barwach innych grup.

 Czytaj więcej o początkach Białej Gwiazdy ..